Nāca, nāca ēbaṁ lā'ibha

Workshop Sekse

Sanjoy is al een tijd bezig om 'A Doll house' van Ibsen vorm te geven. 
De laatste week van onze stage werd er met een selecte groep jongeren hard gewerkt aan de beginscenes van het stuk. Af en toe mochten we observeren om te kijken hoe Sanjoy instructie gaf. Liever had hij geen pottenkijkers tijdens het werkproces dus we hebben weinig kunnen zien helaas. 
Wel zagen we de week er voor de image-workshop die hij gaf aan jongeren in Diamgranpur, samen met Pradip, Sotto en Pratyhusua.
Studenten rond de 17 werden opgewarmd met image theatre games. Jongens en meisjes werden apart gehouden om de veiligheid te bewaken. Omdat ze nog nooit kennis hadden gemaakt met theateroefeningen, was het in het begin ongemakkelijk. Het was goed om te zien hoe de jongens en de meisjes verschillend reageerden op verschillende teamleiders. De oplossingen die bedacht werden vanuit de begeleiders waren niet alleen speels en creatief maar ze konden ook goed uitleggen waarom de oefening goed werkte. 
Om veiligheid te creeeren in zo'n groep, is het van belang om ongewenste verrassingen uit de weg te gaan. Al kan het naar mijn idee juist werken om door te pakken zonder dat er ruimte is om een mening te vormen over een bepaalde opdracht.
Na de opwarmingen werden beide groepen afzonderlijk gevraagd om een enquete in te vullen die in samenwerking met een Britse Universiteit was gemaakt om de kennis van gender (in)equality van deze doelgroep te polsen.  

Na afloop hadden we uiteraard een interessant gesprek over de uitkomsten van de vragenlijst. 
 

Omdat Lisa 13 juli jarig is en we de 15e zouden vertrekken van onze theater retraite, besloten we een 'afscheidsfeest' te organiseren. Naast de verjaardag van Lisa vierden we de 13e ook het 30 jarig huwelijk van Sima en Sanjoy.
Feesten doen ze hier niet echt. Elke feestgelegenheid die er was werd opgefleurd door Lisa's initiatief muziek aan te zetten. Zo bedacht ze ook de danspeformance waar we het zo vaak over hadden.
Pratyhusua is dansdocent van de klassieke danscultuur van Zuid India.  We vroegen haar of ze het zag zitten om met ons een choreo te maken op Bollywood muziek. 
Omdat Purulia er tussendoor kwam, hadden we weinig tijd om te oefenen. In een kleine vier dagen maakten we en dans van tien minuten om op de open avond to showen aan een kleine groep die de avond zou bijwonen. 
Omdat de kinderen van Badu ook dansles krijgen van P, was het een verrassing voor hen dat we een show weg te geven hadden. Ze vonden het geweldig.

Diezelfde middag kochten we ook een showjurk, een aantal Bengali sweets en een verjaardagstaart voor de kinderen bij Madhamgram. 
Na een verbluffende avond waar veel mooie wensen gedeeld werden, aten we Payish en uiteraard taart!
JAM!
De 15e zouden we vertrekken wat emoties met zich meebracht. Opweg naar een nieuw avontuur.
En zoals Sima zei,
Wees niet verdrietig, bedenk je dat je er een nieuwe familie bij hebt.