Rode ogen van Goddelijke aard

23 juli 2018 - Kochi, India

Na een dynamische reis naar het zuiden van India, zijn we geland in Fort Kochi.
De welvaart is hier hoger dan in het noorden. Dat valt op in materialistische zaken, ook in de sociale omgangen. "De sociale omgang is vergelijkbaar met die van Amerikanen," viel Lisa op.
Natuurlijk blijven de dagelijkse routines verschillen en hoe mensen naar bepaalde opvattingen kijken blijft ook verrijkend. 

We verblijven hier nu meer dan een week. Door de verfrissende regen besloten we rustig aan te doen en langer bij Happy Camper te blijven.
Omdat het zo rustig is (laagseizoen) kunnen we echt contact maken met mensen die hier werken en leven. Het is prettig om langer op een plek te blijven. We krijgen de kans om opgenomen te worden in de leefwijze hier, en de formele status van 'gast' is 'mens' geworden. 
Zo hebben we meegeholpen in de keuken onder begeleiding van Vishal, de cheff. Dat is hoogst ongebruikelijk zeggen de anderen hier. We organiseren filmavonden, om erachter te komen wat volgens mensen hier de beste (Bollywood, Tollywood, etc.) film is om over muziek maar niet te beginnen.... 
En juist dat, die bubbel doorprikken, die informatie proberen te vinden, is wat mij energie geeft. Hoe leven mensen hier? Wat is hun principe? Hoe zijn ze hier terecht gekomen? Waarom is de infrastructuur zo gebouwd? Wat is de dagelijkse bezigheid van jongeren en ouderen? Hoe oud zijn die onmogelijk grote bomen hier eigenlijk?!
-Als je langer op een plek blijft, en je niet dominant opstelt, krijg je dat te weten. Wij weten dit. Ik begrijp ook ineens waarom sommige mensen jaren weg kunnen blijven als ze op reis zijn. Doe mij er nog maar een paar maandjes bij!

Kerala staat bekend om haar Kathakali dans. Een kunstvorm die mythische verhalen verteld door middel van dans en muziek met theatrale ingang. 
Het was mogelijk om een performance bij te wonen waar we zowel het schminken, de uitleg van tekens/gebaren en de performance zelf konden zien.
De volgende dag mochten we deelnemen aan een workshop. We leerden het voetenwerk en hoe gebaren zijn opgebouwd. 
De ogen van de goddelijke figuren zijn rood door zaadjes die in de ogen worden gedaan voordat de performance start. De gezichten van de spelers worden geschminkt met een standaard. universeel uiterlijk. 
In die zin is het te vergelijken met Comedia dell' Arte, door het universele patroon die gevolgd wordt:
Elk personage heeft zijn eigen gebaren, uiterlijk, en lichaamshouding die als een choreografie opgevolgd wordt. Waar Comedia dell' Arte meer kan improviseren, is ook hier een vaste rangorde, lichaamstaal en uiterlijk wat bij de personages hoort. 

Omdat de kostuums zo zwaar zijn, is het voetenwerk gebaseerd op het staan op de buitenkant van de voeten. 
De ogen communiceren de negen basisemoties van de personages en de gebaren van handen en lichaam spreken de taal, de zinnen.
Op de achtergrond is een zanger die ondersteunt en de trommels geven de spanning vorm. 

De discipline die deze kunstvorm nodig heeft, geeft een sterke basis voor de spelers waar ze, zo zegt Pratyhusua, de rest van hun leven nog wat aan hebben. "It changes people." De vraag is of wij zo'n basis kennen. Scouts hijsen de vlag, op de Vrije School zeggen we elke ochtend een gedicht voordat we starten met de lesstof. Lisa noemde het een soort Mantra. 
Een mantra. Nog zo iets.
De routines van de Indian people lijken de basis te zijn voor hun dag opbouw.
Echter, de herkomst van de routines is gebaseerd op praktische overwegingen, zo zegt Girish, de hostelmanager waar we verblijven.
Hij vertelde een aantal religieuze routines die hun wortels vinden in realistische praktijken.
Zo is het bijvoorbeeld noodzaak 'to worship the snakes.' De herkomst is volgens Girish als volgt:
Overal zijn hier slangen. De verbergen zich in stoffige hoeken en in de aarde. Ze helpen de boeren de aarde te doorgraven, en als je ze lastig valt, dan krijg je er last van. Om de mensen te laten handelen naar het met rust laten van slangen, is er een verhaal gemaakt waar Lord Shiva de wens van een gemeenschap, (die was gaan vestigen op een zoutlandschap,) aanhoorde om de grond vruchtbaar te maken. Shiva stuurde zijn slangen eropaf, en zij aten al het zout op. De grond werd vruchtbaar, alleen de slangen moesten ook ergens leven. Er moest dus een overeenkomst komen. De gemeenschap en de slangen kozen beiden hun eigen plekje met het akkoord elkaar met rust te laten. 
Dit verhaal is voor de veiligheid van de dorpelingen bedacht om hen van de slangen weg te houden. 
Echter, door de religieuze doorvertelsels, zonder de basis ervan te kennen, vereren mensen nu in tempels een slangenbeeld, met suiker en melk. Als offer. Als geschenk. "That doesn't make sense at all. Snakes don't like milk and sugar anyway so this is all made up nonsense." 
Ik vind het wel interessant om de basis van dit soort religieuze uitspattingen te doorgronden. Hoe zit dat met gesluierde vrouwen? Hoe zit dat met Sarees? 
Er moet een reden zijn voor de manier waarop mensen zich gedragen.
"It is ridiculous for Indian man to wear suites." Ja. Eens, waarom zou je als het zo warm is? De mensen van het land zelf weten het beste wat goed werkt en wat niet. Waarom zou je je laten beïnvloeden? "The European people came here, used to cold climates. So, they needed all those clothes their. Like scarfs and stuff. They fashioned it up and it became that scarf we all know... And now, it became an identity instead of practical clothing what will help you to survive in your living place... We are not able to wear this. it is TOO HOT. But we do it anyway.... Ridiculous."
Ik heb gevraagd of er schrijvers zijn die dit soort achtergronden hebben achterhaald, die zijn er. Ik ben benieuwd.

Naast de Kathakali performance, workshop en achtergronden, gaan we ook naar de Kathakali Academy. We krijgen een tour en mogen wat lessen bijwonen. 
Later meer daarover!

Foto’s

2 Reacties

  1. Celestine:
    23 juli 2018
    https://www.facebook.com/celestine.vanrijswijk

    Zie hier een kookfilmpje met de Master Vishal
  2. Anita Talma:
    23 juli 2018
    Leuk en bijzonder weer Cé! Volgens mij zijn jouw vragen de grond voor een studie Culturele Antropologie ;-)

    Geniet nog daar! XXX